Począwszy od dziewiątego wieku wierni przynoszą w to święto do kościoła świece na pamiątkę słów Symeona. Wypowiedział ewangeliczne proroctwo, nazywając Jezusa "światłem na oświecenie pogan i chwałą ludu Twego Izraela". Poświęcone świece zapalano w trudnych chwilach. Dymem z nich kreślono znaki krzyża na drzwiach, piecu i oknach jako zapory przeciw nieszczęściom i złu. Zapaloną gromnicę wkładano także w ręce umierającego.

- To święto nie jest obowiązujące, ale mimo wszystko do kościoła przyszło sporo osób. Mamy dziś dwie dodatkowe msze święte. Na przedpołudniowych nabożeństwach około jedna trzecia wiernych pamiętała o przyniesieniu świecy. Każdy potem starał się donieść zapaloną gromnicę do domu. Oczywiście dawniej częściej wierni jej używali. Jednak i do dziś jest ustawiana w oknach podczas burzy. I to nie tylko przez starsze osoby - twierdzi ks. Antoni Staszeczka, proboszcz parafii św. Barbary w Trzebini-Krystynowie.

2 lutego to także Dzień Życia Konsekrowanego. Z tej okazji podczas wszystkich mszy czytany jest list Episkopatu Polski.
"Zakonnicy i zakonnice nie biorą się znikąd. Są owocem żywej wiary, gorącej modlitwy i świadectwa życia chrześcijańskiego w rodzinach, w parafiach i we wszystkich innych wspólnotach Kościoła. Bo choć każde powołanie zakonne jest zawsze niezasłużoną łaską Bożą daną grzesznemu człowiekowi, to jednak od nas wszystkich zależy, czy będziemy o tę łaskę prosić, czy będziemy na nią otwarci i gotowi ją przyjąć" - podkreślają biskupi.
(MOR)